Rustplaats voor gesneuvelden uit de omgeving
In tegenstelling tot wat misschien verondersteld wordt, zijn de soldaten die hier begraven liggen op één na niet in de omgeving van Weert of Swartbroek gesneuveld. Ze kwamen om het leven bij operaties in de richting van de Maas gedurende de laatste maanden van 1944. Hun stoffelijke resten zijn naderhand herbegraven in Swartbroek. Er is één uitzondering: de 20-jarige Sidney Thomas Owles. Hij sneuvelde tijdens een vuurgevecht in Swartbroek op 3 oktober 1944 en was het tweede dodelijke geallieerde slachtoffer in de gemeente Weert rond bevrijdingstijd. Het eerste was twee dagen eerder omgekomen. Hij ligt op het Britse kerkhof in Nederweert.
The Cross of Sacrifice
Oorspronkelijk lagen de graven op het algemene kerkhof, dichter bij de kerk. Na een briefwisseling tussen De Britse Commonwealth Graves Commission en de gemeente/parochie werd in 1949 besloten om de graven te verplaatsen. Omdat het om meer dan veertig Britse militairen ging, werd bovendien een monument in de vorm van een kruis op het kerkhof opgericht met daarop een zwaard in reliëf: het Cross of Sacrifice. Het Cross of Sacrifice siert tal van Britse oorlogsbegraafplaatsen. Het werd ontworpen door Sir Reginald Blomfield. Het vrijstaand wit Latijns kruis staat op een achthoekige basis. Aan de voorkant van het kruis is een bronzen zwaard bevestigd.
Jaarlijks vindt hier op de eerste zondag na 11 november de dodenherdenking plaats.